Afscheid nemen.

Het is nooit de juiste tijd om afscheid te nemen van je trouwe huisdier.
Ieder dier heeft zijn eigen plaats zijn eigen rol en hier willen we niet aan voorbij gaan.
 
those we love, don't go away
they walk beside us, every day
unseen, unheard, but always there
still missed, still loved, still very dear!
 

Amber van Assenrade stam moeder van de kennel

Op 06-02-2012 afscheid genomen van Amber, de stammoeder van de kennel. Actief geweest in de KNPV een enthousiaste hond met goede beet.
Amber heeft prachtige pups nagelaten, haar kinderen hebben het podium behaald op de WK's IPO. Zowel Hexe als Aragon van de veluwesprengen zijn hier een voorbeeld van.
Amber wordt gemist, het was een dame die zeer selelctief op haar omgeving reageerde. Ze mocht je of niet...,  en duidelijk was ze hierdan ook in.
Voor mij een gouden hond, betrouwbaar, trouw, een echt maatje door dik en dun. Haar achteruit zien gaan was moeilijk, daarom de keus haar een verdere lijdensweg te besparen. Ze gaf me meer dan een baas verdient daarom: Ware goedheid is de kunst om iemand meer lief te hebben dan hij verdient.
Amber is 10,5 geworden.
 


 

Afscheid van de dierenweide.

Omdat ik vanaf 2010 alleen voor de zorg van de dieren sta heb ik hierin keuze's moeten maken. Dieren hebben zorg en aandacht nodig en met de kennel erbij is het besluit gemaakt afscheid te nemen van de dierenweide.
Er is een goed tehuis gezocht voor de varkens en geiten en ze zijn bij elkaar gebleven wat erg fijn is.
Medio oktober zijn we nog wezen kijken hoe het met hun ging. Nu is het tijd van loslaten en vertrouwen op nog goede jaren voor hun samen.
Terug kijkend hebben we jaren plezier van deze dieren gehad en een hoop liefde ontvangen. Het ga jullie goed bij jullie nieuwe eigenaren.

Rednod.  

Op 2 oktober is vrij onverwacht rednod overleden. Zij was een kruising siamees/ huiskat en is in 2003 bij ons komen wonen omdat haar vorige eigenaars allergisch waren.
Rednod was aanhankelijk en een rustige dame die genoot van alle aandacht die ze kreeg.
Haar leeftijd is ons nooit duidelijk geworden.
Ik zal haar missen.
 

 
 

Tijger.

Op 6 augustus 2010 hebben we afscheid genomen van Tijger. Tijger heeft vanuit het asiel enkele jaren op de boerderij gewoond, en moest toch wel wennen aan het huisleven toen hij in 2007 bij ons kwam. Hij was een charmante kater die zeker de poezendames bekoorde. Voor ons was hij lief en aanhankelijk maar onbekend was onbemind bij Tijger. Hij mocht er zijn wat betreft karakter als wat betreft gewicht. Tijger is geboren op 09-07-2000 en is 10 jaar geworden.
Een vriend voor het leven, die heb je niet voor even, die heb je voor altijd.
Want een vriend voor het leven, heeft al zoveel gegeven dat het alsmaar voortduurt, tot in de oneindige eeuwigheid.

Kim.
 
Op 5 maart 2010 hebben we afscheid genomen van onze mechelse herder Kim. Volledige naam Kimberly. Ze was van 31 december 1994 en is ruim 15 jaar geworden. Een mooie leeftijd voor een stamboom hond.
Kim is altijd een lieve sociale hond geweest, ze zag er de laatste jaren altijd goed uit voor haar leeftijd. Ze hield van de roedel waar ze in leefde en heeft ons veel goede herinnering-en gegeven. Ze was de 1e hond waarmee we kennis maakte met de sport, en wat vond ze het bijtwerk super.
Het was dan ook een moeilijk besluit, we hebben tenslotte 15 jaar lief en leed gedeeld. Onderstaand gedicht heeft dan ook zeker betrekking op het afscheid van Kim.
Wij zullen haar nooit vergeten en missen haar.

Als ik straks oud ben, ziek en zwak, en pijn verjaagt de slaap,
als onrust neemt van mij bezit,
doe dan wat onvermijdelijk is,
en laat me gaan.....
de laatste goede daad.

Beslis voor mij en wees niet laf.
Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf,
of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet weg: je kijkt me aan,
je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast.

Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart.....
wat jij liet doen, deed je voor mij:
je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
Nee, ....huil nu niet.

 Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond:
jij bent mijn baas en ik jouw hond.

 

 
 
 
Queenie.
Op 7 januari 2010 hebben wij afscheid genomen van onze exotic poes Queen. Queen had een tumor en kon niet meer geholpen worden.
Daarom hebben we haar laten inslapen bij de DA in ons bijzijn.
Queen was van mei 1999 en is dus 10,5 jaar geworden.
Ze was een bescheiden dame die erg gesteld was op Tijger.
Van aandacht kon ze volop genieten en we hebben van haar mogen genieten en zullen haar missen.
 
 
 
 
Yvette.
 
Op 28 juli 2009 hebben wij afscheid genomen van onze Yvette een schildpad poes pers.
Yvette is 8,5 jaar geworden en thuis rustig ingeslapen in het bijzijn van haar maatjes Tijger en Queenie.
Yvette was een rustige poes met een bescheiden karakter.
We zijn blij dat ze rustig is ingeslapen en zullen haar missen.
 

 
 
 

Herman.

Op 5 april 2008 is Herman ons ontnomen, een onverwacht afscheid.
De meeste mensen die ons langer kennen hebben ook onze Herman ontmoet. Herman was een aanhankelijke hond (malthezer) die enorm goed overweg kon met onze bouviers en zeker met de pups.
Hij nam ze mee op ontdekkingstocht en speelde volop met de pups.
Door een tragisch incident hebben wij veel te vroeg afscheid moeten nemen van Herman. Hij is nog geen 6 geworden. 
Nog steeds wordt Herman benoemd in vele gesprekken en we kunnen stellen dat hij menig hart veroverd heeft.
We zullen hem nooit vergeten.